داودجان چقدر امید داشتم که خدا تورو دوباره به من میده .اصلا به خداییش نمیومد که بنده ی گنهکاری چون منو با این همه امید و اطمینانی که بهش داشتم دست خالی رها کنه و تو رو برای خودش بخواد.به همه امید میدادم نمی خواستم بپذیرم حتی ذره ای که خدا تورو از من بگیره. دلتنگم ....ازرده ام.... سال پیش مثل امروز که تولد حضرت علی اکبر بود رفتیم با بابا مهدیه تهران .چقدر خدا رو به جوانی علی اکبرامام حسین قسم دادم. به دل پرخون امام حسین قسم دادم. یعنی مامان من اینقدر بدم ... !اینقدر در خونه خدا بی ابرویم...!حال بدی دارم....!

این روزا که در شروع ماه شعبان پشت سر می گذارم برام خیلی سخت و جانکاه میگذره...یاد سال پیش اتیش به جونم میزنه هر جا که مراسمی بود جشن مولودی بود مثل یه گدا میرفتم   میرفتم وتمام هستی ام را   داود عزیزم را حیات دوباره اش را با تمام وجودم گدایی می کردم....حال بدی دارم  احساس بی ارزشی وپستی در خونه ی خدا و اهل بیت دارم باید مادر بود تا فهمید که من قلبم را نفسم را گدایی می کردم   حال که من دست خالی رها شدم   پرت شدم    بیرونم کردند    لایق حتی نیم نگاهی  کرمی مرا ندیدند  با چه حالی اینروزها رو می گذرونم   پرم از دلتنگی   دلتنگ دستهای مهربونشم  دلتنگ شیطونیهای شیرینشم   دلتنگ اون صورت جذاب و به لطافت جوانی نشسته  اون لبخندها اون لوس کردنها .......

خدایا.....خدایا....کی تموم میشه این روزهای غمبار ؟کی ساکت میشه این نفسهای سنگین و خفه؟کی دوباره می بینمش   ؟

خدا حاشا به کرمت!

دلم برای کسی تنگ است...

که امد ...

نماند...

ورفت...

وپایان داد به هر انچه داشتم...

خدا می داند چقدر سخت تلاش کرده ای ....سخت گریسته ای....وقلبت مملو از درد است.

خدا اشکهایت را شمرده است.

وقتی احساس می کنی که زندگیت ساکن است و زمان درگذر خدا انتظارت را می کشد.

وقتی هیچ اتفاقی نمی افتد وتو گیج و ناامیدی   خدا برایت جوابی دارد.

اگر ناگاه دیدی روشنی در مقابلت اشکار شدو اگر بارقه ی امیدی جرقه زد  خدا در گوشت نجوا کرده است.

وقتی اوضاع روبراه شد و تو چیزی برای شکر کردن داری خدا تو را بخشیده است.

وقتی اتفاقات شیرین و دلچسبی رخ داده و سراسر وجودت لبریز از شادی گشته  خدا به تو لبخند زده است.

به یاد داشته باش ...هرجا که هستی و با هر احساسی خدا می داند.....